Verhaal achter de tatoeage.
Het leven heeft me veel pijn laten voelen.
Door al die pijn ben ik wel sterker geworden.
‘With pain comes strength’.
Ik heb deze tatoeage laten zetten om mezelf er altijd aan te herinneren;
Hoe zwaar het ook is, blijf in jezelf geloven.
Je komt er altijd sterker uit.
Vanaf jongs af aan heb ik altijd moeten vechten voor mijn eigen geluk.
Toen ik nog heel jong was, zijn ouders zijn gescheiden.
Dat is echt een vechtscheiding geweest.
Daar ben ik de dupe van geworden.
Daardoor ben ik op mijn 15e begeleid op kamers gaan wonen.
Dat was een hele zware tijd.
Ik zat net in de pubertijd, maar ik moest gelijk volwassen worden.
Alles moest ik zelf doen, wat normaal op die leeftijd door ouders wordt gedaan.
Eten koken en mijn kleding wassen.
Ik poetste mijn eigen kamer/plekje en ruimde mijn eigen rommel op.
Ook ging ik werken en dan moest ik ook nog gewoon naar school.
Met huiswerk maken en studeren.
Op school had ik het dus ook zwaar.
Ik was echt het pispaaltje van de klas.
Vooral omdat ik geen zelfvertrouwen had.
Ik was een makkelijk slachtoffer.
Jaren lang ben ik gepest en in elkaar geslagen.
Nooit durfde ik iets terug te doen om het te laten stoppen.
Tot uiteindelijk het in laatste jaar van de MBO.
Dat werd mijn beste schooljaar, want toen werd ik niet meer gepest.
Eén keer heb ik toen iets terug durven doen.
Gelukkig was het daarna klaar met pesten.
Als ik daar nu als volwassene op terug kijk, is het zeker niet gezond geweest.
Maar het heeft me wel gemaakt wie ik nu ben.
Ik ben nu trots op mezelf en op wat ik bereikt heb.
Dat ik met beide benen op de grond heb kunnen blijven staan.
Door de pijn ben ik uiteindelijk alleen maar sterker geworden.
‘With pain comes strength’.