80 Jaar vrijheid.
Vandaag sta ik even stil.
Niet bij het zetten van tattoos of het ontwerpen van nieuwe creaties, iets wat ik al meer dan twintig jaar met hart en ziel doe.
Maar vooral bij wat we vandaag vieren: 80 jaar vrijheid.
En dat raakt me diep.
Want vrijheid is niet vanzelfsprekend.
Het is iets kostbaars, iets dat generaties voor ons met bloed, zweet en tranen bevochten hebben.
Met mijn knalrode haar, een uitgesproken kleurrijke stijl en persoonlijkheid, vier ik deze dag op mijn eigen manier.
Niet met lawaai, maar met stilte.
Niet met werk, maar met dankbaarheid.
Daarom is mijn studio vandaag gesloten.
Uit respect en eerbied voor de mensen die hun leven hebben gegeven zodat ik altijd voluit mezelf kan zijn.
Ik heb hart voor verhalen en mijn shop is een plek waar mensen hun verhaal, hun verlies en hun liefde op de huid laten vereeuwigen.
In mijn stoel zitten dagelijks mensen van alle leeftijden en hoor ik dagelijks verhalen die raken.
Van verlies, hoop en herinnering.
Verhalen van mensen wiens opa’s en oma’s de oorlog meemaakten.
Die vrijheid letterlijk hebben gevoeld toen de bezetting eindigde.
En dan laat iemand een herinnering aan zo’n verloren familielid tatoeëren.
Vandaag voel ik die collectieve herinnering nóg sterker.
Vrijheid zit in de kleinste dingen: in de bloemen op mijn jurk, in de inkt onder iemands huid, in het kunnen kiezen wie je bent en hoe je je uitdrukt.
En daar ben ik dankbaar voor.
Ik vier 80 jaar vrijheid niet met feest, maar met bewustzijn.
In de rust van een gesloten studio.
Want juist in die rust besef ik hoeveel we te danken hebben aan die vrijheid.
Laten we nooit vergeten dat echte vrijheid begint bij het durven zijn wie je werkelijk bent.